cierpienie

 

Cierpienie jest szczególnym, bo Chrystusowym darem miłości. Szczególnym, to nie znaczy, że cierpienie przestaje być złem, a staje się samo w sobie dobre.

Cierpienie pozostaje złem i właśnie dlatego przyjęcie go jako daru miłości wymaga największej miłości. Podobnie ofiarowanie Bogu cierpienia (zła) z miłością i wiarą w przebóstwienie, z ufnością, że On każda chwilę bólu przemienia w NAJWYŻSZE DOBRO, które ocala komuś życie, jest miłością samego Chrystusa.

 

W każdym bólu Bóg składa mi dar ze swojej miłości stwarzającej i zbawiającej. ODDAJE w moje ręce zbawienie świata. 

 

NIE CHODZI O CIERPIENIE ANI O NIECIERPIENIE, TYLKO O MIŁOŚC, Która NISZCZY WSZELKIE ZŁO CIERPIENIA!

10.11.1993

 

Twierdząc, że cierpienie jest konieczne w miłości, nadaje mu się znaczenie większe niż posiada. Jego rola jest TYLKO SŁUŻEBNA, a  ZNACZENIE POSIADA TYLKO MIŁOWANIE  w cierpieniu.

 

Miłować w cierpieniu to właśnie pozbawić cierpienie znaczenia, jakie posiada. Nadać mu miłosny, zbawczy sens.

 

Cierpienie jest konieczne, bo jest nieodłączne od życia i każdy mu podlega na tym świecie. Dlatego właśnie Chrystus wybrał cierpienie, aby KAŻDY MIAŁ, W KAŻDEJ CHWILI, w KAŻDYCH WARUNKACH OTWARTĄ DROGĘ DO MIŁOŚCI.

 

Nie chodzi o to, aby cierpieć, ale i nie o to, żeby nie cierpieć. Chodzi o miłość, która NISZCZY ZŁO WSZELKIEGO CIERPIENIA NA ZIEMI.