być radością

 

Być zadowolonym z siebie to być radością!

11.01.1994

 

Czy mogę być z siebie zadowolona? Czy zadowolenie z siebie jest zgodne z wolą Boga?

 

Moim zadowoleniem powinno być zadowolenie Boga ze mnie.

 

Bóg jest zadowolony ze mnie, gdy spełniam Jego wolę.

 

Moje zadowolenie z siebie nie może być czymś innym, niż zadowolenie Boga, ani czymś ODRĘBNYM od Jego zadowolenia.

 

Jeśli trwam w Bogu w każdej chwili, to jakkolwiek niedoskonałe byłoby to trwanie, jeśli robię co mogę, aby kochać Boga przez wszystko, to Bóg jest ze mnie zadowolony.

 

Mogę i powinnam być krytyczna wobec siebie i ujawniać wszystkie słabości swoje, ale TO NIE JEST POWÓD DO NIEZADOWOLENIA! Wręcz przeciwnie.

 

Bóg zna wszystkie moje słabości i ujawnianie ich jest łaską, gdyż pozwala mi wszystkie słabości powierzać Bogu, a On je przemienia.

 

Złe jest tylko niezadowolenie z siebie, które skupia całą uwagę na mnie samej, z pominięciem Boga. Jeśli nie pomijam nigdy Boga, to nie mam powodu do niezadowolenia z siebie, bo radością moją jest radość Boga, a On raduje się, gdy przyjmuję od Niego łaskę trwania w Nim, świadoma, że to On sam wszystkiego dokonuje.

 

Jeśli wszystko we mnie jest Chrystusowe, to mogę być zadowolona z siebie tak jak Bóg jest zadowolony a raczej ROZRADOWANY Chrystusem. 

 

Nawet moje błędy i grzechy nie powinny mnie zasmucać, gdyż powinny wyzwalać tylko pragnienie żarliwszej modlitwy o przebaczenie, a taka modlitwa jest samą radością.

 

Niezadowolenie z siebie jest więc brakiem radości, a żyjąc z Bogiem, radość jest ufaniem i zawierzaniem się Bogu, dlatego nie ma powodu do niezadowolenia i nie ma na nie miejsca.

 

Bóg sprawił, że wszystko co stworzył jest radością Jego, a nam dał moc, która nas do tej radości może doprowadzić- Jezusa Chrystusa.