w rękach Boga

 

Być RZECZĄ W RĘKACH BOGA

12.10.1993

 

Stać się rzeczą w Rękach Boga to nie mieć związku emocjonalnego z odczuciami, nie utożsamiać się z nimi, być POZA SWOJĄ CIELESNOŚCIĄ I ŚMIERTELNOŚCIĄ.

 

Być rzeczą to kochać siebie tak, jak kocha mnie Bóg, czyli DOŚWIADCZAĆ, jak przez mnie Bóg kocha samego siebie. Być PRZEKAŹNIKIEM miłości Boga do Syna we wszystkim co stworzone. BYĆ ŚWIADOMYM PRZEKAŹNIKIEM, świadomym, że miłość nadprzyrodzona, bezwarunkowa jest szaleństwem Boga i cały świat powstał z tego szaleństwa miłości, i szaleństwem krzyża został zbawiony.

 

Być rzeczą to kochać swoją cielesność tak, jak kocha się wszystko, co Bóg stworzył, bo wszystko stworzył z miłości. Być rzeczą to odczuwanie swojego ja, pełne i całkowite.

 

Odczuwanie to sprawia, że wszystko, co ŚMIERTLNE, POZBAWIONE JEST WOLI, dlatego ciało jest BEZWZGLĘDNIE POSŁUSZNE DUCHOWI.

 

Ono oczywiście odczuwa, ale ŻADNE UCZUCIE, ŻADNE CIERPIENIE NIE MA MOCY BYĆ CENTRUM dla uwagi, gdyż cała uwaga miłującego skupiona jest na MIŁOWANYM. Jest to tylko wtedy możliwe, gdy uwagą kieruje WOLA BOGA. Bóg całą uwagę ma skierowaną na swego Syna we wszystkim, co stworzył.

 

Rzecz sama w sobie nie podlega czasowi, jest obojętna wobec przeszłości i przyszłości, jest osadzona w chwili teraźniejszej.

Rzecz w rękach Boga jest ZAKOTWICZONA W WIECZNOŚCI.