gdy usunąć siebie

 

BRAK JEST PEŁNIĄ

BRAK TO PRAGNIENIE

USUNĄĆ SIEBIE, aby nie brakowało mi czegoś, TYLKO WSZYSTKIEGO, czyli NICZEGO!

6.01.1994

 

Sama samotność z Bogiem NIE JEST SAMOTNA, bo gdy nie ma NIC POZA samotnością, nie czuje się samotności.

 

Ból samotności jest złudzeniem, że nie można być nie-samotnym z kimś poza Bogiem.

 

Ból samotności jest BRAKIEM WIARY, że TYLKO SAMOTNOŚĆ z Bogiem pozwala nam być NIESAMOTNYM z ludźmi.

 

Ból samotności, ufne trwanie w Nim w bólu OCZYSZCZA SAMOTNOŚĆ, która staje się RADOŚCIĄ PRAWDY o samotności.

 

Samotność Chrystusa to RADOŚĆ PEŁNA.

 

Samotność człowieka jest wynikiem NIE-PEŁNOŚCI, ale tego braku nie wypełni nic ani nikt. Ten brak wypełni się, gdy ja się usunę. Pełnia jest w tym BRAKU. Trzeba ją tylko ROZPRZESTRZENIĆ na WSZYSTKO!

 

Brak czegoś jest brakiem siebie, jakiejś cząstki, która NIE MOŻE DOPEŁNIĆ mnie.

 

Brak wszystkiego jest brakiem nie-siebie, brakiem czegoś, co przekracza moją ograniczoność.