mam wiarę, której nie posiadam

 

PRAGNIENIE BOGA           9.11.91

 

CO TO ZNACZY- PRZYJĄĆ BOGA

 

Przyjąć Boga to przyjąć każdą chwilę w Nim. To widzieć Jego w każdej chwili. To przyjmować siebie, innych i wszystko, co się zdarza, jako dar Boga, jako dar Jego samego dla mnie.

 

To przyjąć swą nieudolność i niedoskonałość, grzeszność jako dar od Niego, bo dzięki takiej, jaką jestem,, mogę zbliżyć się do Niego. Dzięki Jego łasce widzenia siebie i swojej nieudolności. On dając łaskę dostrzeżenia grzechu i zła, daje Siebie, bo jest to niezaprzeczalny dowód Jego obecności.

 

Widzenie siebie i pragnienie Boga, które gorzko boli, jest tym, co mogę Mu ofiarować. Dobro nie jest moją własnością, tylko Boga, ale nicość jest moja. Komu wiele się odpuszcza. Ten wiele miłuje. Przez ofiarowanie swojej nieudolności czerpię ze źródła Miłosierdzia. Bóg, dzięki łasce pojednania wlewa we mnie łaskę kochania Go, oczyszczając moje pragnienie Jego.

 

 

WIARA

 

MAM WIARĘ, KTÓREJ NIE POSIADAM                  1 J 5, 14-15

 

Nie mogę ani odetchnąć sama, ani pomyśleć, ani się modlić, ani żyć, ani umrzeć, ani cierpieć, ani się cieszyć, ani wymówić słowa, ani przyjąć Boga, ani Go wysławiać, uwielbiać, ani zgrzeszyć, ani odczuć żalu... Sama nie mogę nic. Nie istnieję. Nie ma  mnie bez Boga, poza Nim.

 

Ale dzięki wierze i miłości, którą On mi dał, mogę cały świat Bogiem otoczyć, ziemię podnieść do Nieba i Niebo ściągnąć na ziemię, jednoczyć się z Chrystusem, żyć tylko Nim, dać się przeniknąć Jego chwałą, karmić się Jego Ciałem i Krwią, być najszczęśliwszą babą na świecie, być najpiękniejszą oblubienicą Chrystusa, być kochaną i kochać, jak nikt nigdy na świecie, oszaleć z miłości do Króla i Boga mojego, oszaleć w pokoju Chrystusa!

 

„wszystko jest możliwe dla tego, który wierzy”