Mk 12, 28b-34

Jeden z uczonych w Piśmie, podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?» Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych». Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary». Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się więcej Go pytać.

Panie,
Boże mój!
U Ciebie
początkiem wszystkiego
jest miłość...

A u mnie?

Czy każda modlitwa
przyjęty sakrament
i spojrzenie na Ciebie
są przeniknięte miłością?

Czy każdy uczynek
nawet ten dobry
wobec innych
jest przeniknięty miłością?

Czy każdy osąd
nawet ten trafny
wobec siebie samego
jest przeniknięty miłością?

Daleko jestem
mój Boże
od Twojego królestwa...

Naucz mnie kochać
całym sobą
Ciebie najbardziej
a wtedy
każdy mój gest
będzie
widzialnym znakiem
Twojej miłości.