Nic- powiedzą niektórzy...a ja powiem - dla mnie ma.Ale może od początku....

dopadło mnie takie właśnie oto nieszczęście...szczegółów czytającym zaoszczędzę...większość wie pewnie na czym dolegliwość polega.... Jak się okazało w ostatnich dniach Adwentu dostałam taką Łaskę, aby zachorować.Początkowo wydawało mi się to mało szczęśliwym pomysłem - ostatnie ważne przedświąteczne sprawy w pracy, osoby umówione na rozmowy, jakiś pilny wniosek do sądu, wolontariusze...przedświąteczne porządki,  ostatnie niewielkie zakupy...a ja padłam, mam gorączkę, dreszcze i inne sensacje...Im dłużej jednak przyglądam się tej sytuacji, tym większą wdzięczność czuję. Sam Pan Bóg zatroszczył się o to, abyśmy mogli więcej czasu spędzić ze sobą. Jakoś szczególnie mocno dotarło to do mnie w czasie dzisiejszej medytacji - o Zwiastowaniu właśnie. Pan Bóg komunikuje się ze mną, tak jak komunikował się z Maryją. Z Nią (wtedy) przez anioła, ze mną w drobnych wydarzeniach mojej codzienności...i w Słowie...

Po drugie tak jak Jego spojrzenie Miłości spoczęło na Maryi zapraszając Ją do wielkich spraw, tak Jego spojrzenie Miłości spoczęło także na mnie, zapraszając mnie do wielkich spraw (bo przecież żadna sprawa, w którą zaangażowany jest Pan Bóg nie jest mała). To jest naprawdę powód do wielkiej wdzięczności.

I po trzecie - to jest niezwykłe uświadomić sobie, że Pan Bóg od zawsze pragnął mnie mieć jako wynagrodzicielkę; że Jego wezwanie i dar łaski jest nieodwołany, że ON jest zawsze wierny.

No i tyle ma właśnie grypa żołądkowa do Zwiastowania....

Życzę Wam, nie- Nam- dobrych ostatnich dni Adwentu - dobrego Spotkania....+