wprowadzenie do medytacji na I piatek października
dodane 2013-10-03 16:44
Jezus powiedział: „Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc we włosiennicy i w popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał”. (Łk 10,13-16)
Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co ON ma ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego.
Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proś Boga, Pana naszego, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.
( św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46)
Wyobrażenie sobie miejsca: Zobacz Jezusa, który przychodzi do Ciebie, aby przypomnieć Ci o tym co w życiu jest fundamentalne i podstawowe. Zobacz także te doświadczenia w Twoim życiu, które są dla Ciebie małymi cudami.
Prośba o owoc medytacji: Proś o umiejętność dostrzegania cudów w twoim życiu.
- Ostrzeżenie i obdarowanie.
Jezusowe napomnienie, choć wydaje się surowe, nie ma na celu potępiania. Jest ono raczej przywołaniem do porządku, przypomnieniem właściwej hierarchii, zachętą do gorliwości. Jest także przypomnieniem pewnej fundamentalnej prawdy: wobec tego, kto więcej otrzymał, ma się większe oczekiwania, stawia się mu większe wymagania. Uświadom sobie ogrom darów, które otrzymujesz każdego dnia. Właśnie teraz konkretnie nazywaj te obdarowania i dziękuj za nie Jezusowi.
- Codzienność.
Sednem chrześcijańskiego życia nie są spektakularne wydarzenia, ale wierność w codzienności. Swoją świętość, a przede wszystkim bliskość w relacji z Jezusem kształtujesz pośród codziennych zajęć i zadań, w wierności modlitwie i pracy. Zobacz jak traktujesz swoje codzienne obowiązki i zaangażowania- czy są one przestrzenią spotykania się z Jezusem?
- Włosiennica i popiół.
Zobacz - Jezus mówiąc o cudach wskazuje także na nawrócenie i pokutę. Doświadczenie cudu, wrażliwość na niego oraz świadomość, że jest on darem niezasłużonym i darmo danym skłania serce do przylgnięcia do Pana. A idąc dalej - to przylgnięcie owocuje pokutą – wynagrodzeniem – za swoją słabość i grzech, ale także za grzechy i słabości innych. Warto w tym miejscu zapytać siebie – czy gotów jestem do podjęcia pokuty i wyrzeczenia, czy chcę wejść w taką przestrzeń, po to by swoją postawą ( tak wewnętrzną jak i zewnętrzną) wynagradzać Jezusowi te zniewagi, których doświadcza? Jest to ważne pytanie, zwłaszcza w kontekście przeżywanego dziś pierwszego piątku miesiąca.
Rozmowa końcowa: Porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, czego doświadczyłeś na modlitwie, o tym co było dla ciebie dobrym doświadczeniem, ale także i o tym, co było dla ciebie trudnością. Powierzaj Mu dobre pragnienia, które zrodziły się w twoim sercu
w czasie tego spotkania, powierzaj Mu także trudne odkrycia dotyczące nieuporządkowania w Twoim sercu.
Zachęcam Cię także, abyś zanotował kilka myśli z modlitwy, niech pozostanie po niej jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek.
SERCE JEZUSA –Z KTÓREGO PEŁNI WSZYSCYŚMY OTRZYMALI
– ZMIŁUJ SIĘ NAD NAMI!
