razem ze św. Klaudiuszem Colombiere

"Panie i Ojcze nasz, Ty w skrytości serca przemówiłeś do świętego Klaudiusza, wiernego Twojego sługi, † żeby się stał świadkiem Twej niezmierzonej miłości; * spraw, niech dary Twojej łaski oświecają Kościół i napełniają go radością. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen"

Bardzo mnie poruszyły te słowa z Liturgii Godzin, zwłaszcza określenie - "w skrytości serca"- to taka wskazówka, gdzie można usłyszeć głos Pana Jezusa....w sercu....trzeba pozwolić  się wyprowadzić na pustynię, aby nie być bombardowanym hałasem...trzeba przystanąć, aby usłyszeć, a potem trzeba być Jego świadkiem.