Dziś jest ich dzień, może one coś zaradzą na moje nicmisięniechciejstwo [...]
Boże, dziękuję, że uwalniasz mnie ode mnie samej i dajesz mi łatwość bycia dobrą dla człowieka [...]
Abraham, odwołując się do Bożej łaski i współczucia, przekonał się, że budzący grozę Bóg znikł. „Pan nieskory do gniewu, bogaty w łaskę, przebacza niegodziwość i grzech” (Lb 14,18). Bóg jest miłosierny bardziej, niż możemy sobie wyobrazić, i z radością nas wysłuchuje, gdy odwołujemy się do Jego [...]
Gdy Jezus ujrzał wielki tłum, ogarnęła Go litość nad nimi; byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać. A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: „Miejsce jest puste, a pora już późna. Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia”. Lecz On im odpowiedział: „Wy dajcie im [...]
Najtrudniej jest kochać, gdy skończą się uczucia i emocje, a zostanie rozum i rozsądek. Wtedy dopiero przychodzi pokój serca - i wiara w miłość.
Ewangelia dzieciństwa została przez św. Łukasza streszczona w zdaniu: „Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim” (Łk 2, 40). W polskim przekładzie zdanie to zatraca nieco swój sens – greckie słowa występujące w oryginale w formie biernej oddano po polsku w formie czynnej. Dosłownie trzeba by przetłumaczyć: „rosło i było umacniane” (a nie: [...]
Nie ma dla człowieka nic równie nieznośnego, jak zażywać pełnego spoczynku, bez namiętności, bez spraw, rozrywek, zatrudnienia. Czuje wówczas swoją nicość, opuszczenie, niewystarczalność, zależność, niemoc, próżnię. Bezzwłocznie wyłoni się z głębi jego duszy nuda, melancholia, smutek, troska, żal, [...]
Rozkoszą Zbawiciela jest, by być obecnym wśród ludzkich dzieci, i obiecał pozostać z nami aż do skończenia świata. Tę obietnicę urzeczywistnił przez swoją sakramentalną obecność na ołtarzach. Tutaj czeka na nas i można by sądzić, że ludzie będą się przepychać do tych poświęconych miejsc. Prosty sens tej prawdy wiary nakazuje, że tutaj powinniśmy mieć nasz dom i oddalać się stąd tylko wtedy, gdy [...]
O moja najdroższa Siostrzyczko! jeżeli mnie nie rozumiesz, to dlatego, że jesteś zanadto wielką duszą… a raczej, to ja nie umiem wysłowić się jasno, bo rzecz pewna, że Bóg nie dałby Ci pragnienia, abyś była owładnięta Nim, Jego Miłością miłosierną, gdyby nie miał zamiaru udzielić Ci tej łaski… A raczej, On Ci już dał tę łaskę, skoro oddałaś się Jemu, skoro pragniesz być strawiona przez Niego, [...]
