Przeszłam wiele dróg, poznawałam wielu ludzi, poznawałam różne ich historie,

lecz na pewnym etapie mojego życia wyjątkowe osoby były istotne na mojej drodze przeznaczenia.

Często wspominałam słowa ojca - czyń dobro dla innych, a dobro do ciebie powróci...

Istotny w dążeniach naszych jest drugi człowiek.

Będąc matką czwórki dzieci, zajęta ich wychowaniem, nie potrafiłam przejść obok kogoś, kto potrzebował pomocy.

.. Poznałam starszą panią, której często pomagałam, a ona służyła mi swoją wiedzą.

Ilekroć czegoś nie rozumiałam, ona mnie wyręczała w tych problemach.

Potem opiekowałam się bezinteresownie starszymi ludźmi, często samotnymi.

Zrozumiałam, jak cenna jest więź rodzinna oraz wsparcie najbliższych.

Lata mijały, a ja doświadczyłam, co to starość, choroby i samotność - w trudnych chwilach, gdy leży się bez kontaktu z innymi..

. I modlitwa była dla mnie ukojeniem.

W bólu, zwątpieniu mogłam się opiece boskiej zawierzyć.

Dni życia są raz w słońcu, raz w deszczu.

. Lecz wypełnione prawdą przeżywania, dzieląc się z bliskimi i innymi ludżmi pogodnym, życzliwym usposobieniem

. Ponieważ łatwo kochać tych, którzy darzą nas miłością... Niech nasza miłość będzie ciepła, jak słońce i ożywcza jak deszcz...