Gdyby tak w jednym momencie wszyscy stracili głos, jak głoszono by Ewangelię? Papież nie przemówiłby do wiernych zgromadzonych na placu św. Piotra (pamiętamy tę scenę?), biskupi nie mogliby mówić kazań a księża, siostry zakonne i katecheci nie mogliby katechizować. Rodzice nie mogliby nakazywać swoim dzieciom, by szły do kościoła, ani zwracać im uwagi, że źle postępują.
Rozpoczynając Mszę święta spoglądam na kartkę z zapisaną intencją - "o życie wieczne dla duszy ś.p. ..." Czyżby osoba zamawiająca Mszę w intencji drogiego zmarłego nie wierzyła w zmartwychwstanie ciała? Jakże mam modlić się o życie wieczne dla duszy, która nie jest w pełni człowiekiem? To tak, jakbym prosił Boga o życie wieczne dla czyichś marzeń lub wspomnień, o wieczność dla jego sukcesów sportowych czy modlitewnych uniesień.
Niewiele pozostało z Circo Massimo, które w czasach rzymskiego imperium dostarczało obywatelom rozrywki i podnosiło poziom adrenaliny. Zawsze przychodziły tu tłumy. Zastanawiałem się na tym, jak promowano te wszystkie pokazy i jak zapewniano komplet widzów, gdy imperator zlecił komuś, by wyreżyserował spektakularną walkę lub sportowe zawody, zwycięstwo rzymian i porażkę sekciarzy spod znaku krzyża.
W rzymskiej dzielnicy San Lorenzo przy via Dei Volsci wystarczy pomieszkać kilka tygodni, by zwrócić uwagę na zmieniający się co jakiś czas napis na murze: „Luna, ti amo. Tiziano”. Imię kochanej Luny nadpisane jest na zamalowanym wcześniej imieniu zapomnianej już innej miłości sprzed tygodni. Ile imion trafiło na ten kawałek muru zanim znalazła się na nim „Luna”? Ile kobiet kochał tego lata Tiziano? O ilu z nich zapomniał i czy ma na oku kolejną bohaterkę historii opowiadanej między oknem baru a wejściem do budynku?
Tak Bóg umiłował świat, że Syna Swego Jednorodzonego dał nam. A my? A my nie rozumiejąc, że dał nam wszystko, wciąż mówimy "daj nam". Tak Bóg umiłował świat, że dał nam Siebie Samego, takim jakim jest. A my? A my wciąż nie rozumiejąc wołamy "daj nam". Jaki jest w takim razie sens modlitwy prośby? Przecież sam Pan Jezus mówi "proście, a otrzymacie". Mówi również "prosicie i nie otrzymujecie bo źle prosicie".
Podobno średniowieczny ceglarz wyrabiał 700 cegieł dziennie. Formował je własnymi dłońmi pozostawiając wyryte twardymi palcami ścieżki. Każda cegła jest inna choć naznaczona tożsamością tych samych linii papilarnych.
Wojciech Żmudziński SJ – jezuita, ur. 23 kwietnia 1961 roku w Ełku, delegat Przełożonego Prowicji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego ds. szkolnictwa, założyciel i dyrektor Centrum Kształcenia Liderów i Wychowawców im. Pedro Arrupe (Centrum Arrupe), redaktor naczelny kwartalnika o wychowaniu i przywództwie „Być dla innych”, współpracownik miesięcznika "Katecheta", dwumiesięcznika [...]
26 marca 2015 \- Rozmowy o życiu bez narzekania w Warszawie - zobacz [...]
##### Zobacz i posłuchaj a potem wejdź na stronę www.bycdlainnych.pl
