Dziwne są historie ludzkich dróg i ścieżek,  każda z nich wyjątkowa, jedyna w swoim rodzaju, ale czasem tak podobna do innych. Czasem te historie naznacza smutek i cierpienie, czasem chwile pokoju i radości. Słyszałem różne, ale chyba w każdej z nich najtrudniej sobie poradzić z poczuciem bezradności. Zycie naznaczone jest różnymi dramatami  wiekszymi i mniejszymi. Jedni tracą swoją rodzinę w wypadku samochodowym,  inni w ciągu jednej nocy tracą bliską osobę i cały swój majątek w pożarze, powodzi czy innym kataklizmie, kogoś spotyka niewybrażalne cierpienie, ból którego przyczyny nie mogą znaleść żadni lekarze, ktoś dowiaduje sie że ma raka z przerzutami i zostało mu kilka miesiecy, ktoś inny nosi w sobie zranienia spowodowane alkoholizmem bliskich.

Pisze o tych różnych historiach z dwóch powodów.  Po pierwsze dla tego że spotkałem w życiu osoby które, pomimo a może też dzięki tym trudnym przeżyciom szli dalej przez życie mocniejsi, bez zgorzknienia. Natomiast ja pomimo że nie doświadczyłem tak trudnej sytuacji mam wrażenie że  zwykłe problemy dnia codziennego i moje słabości wprowadzają gorycz w moje życie. nikt nie chce być zgorzkniałym.

W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego