Przypowieść o Narodzeniu Pańskim

W pewnym człowieku

narodził się Chrystus,

ale ów człowiek nie słyszał

anielskich harf ani śpiewu pasterzy,

ani nie przyniósł Chrystusowi

w darze swojego bogactwa

na podobieństwo Trzech Mędrców,

nie miał złota i mirry,

ani nie uważał się za mędrca

Ofiarował Mu natomiast

swoją samotność, swoje cierpienia,

swoje grzechy, swoją biedę, swoje upadki.

Po prostu wszystko co posiadał.

Powiedział: Ty zawsze polujesz na człowieka, Panie!

Upodobałeś sobie mnie, chociaż nie wiem dlaczego…

Tak narodził się Chrystus w pewnym człowieku.

 Vita Nuova

Ziemia umarła. Ludzie wymarli. Zabili siebie i ją własnymi rękami. Pozostały pustka i chaos. Ale Tajemnica jest nieubłagana. W  nieokreślonym czasie,na jakimś brzegu morskim, miedzy przypływem i odpływem wód znowu zrodzi się pierwsza ameba, marny jednokomórkowiec, zarodek nowego zycia i nowej ludzkości.

Lepszej?

Gorszej?

Miej te amebę w swojej opiece, Boże...

 

Modlitwa Franciszka przed krucyfiksem w kościele San Damiano

Najwyższy i chwalebny Boże,

Oświeć  ciemność mojego serca,

I daj mi prawdziwą wiarę,

Mocną nadzieje

I miłość doskonałą.

 

Daj mi, Panie

Właściwe odczucie

I poznanie,

Abym wykonał Twoje święte polecenie

Które mi dałeś

według Twojej Prawdy.

 

*Teksty pochodzą  z ksiązki Skarb w dłoni żebraka Romana Brandstaettera