“Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał”. «Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie».

 

To kolejne z pięknych słów w Biblii mówięce Boże o Twojej miłości, czułości, opiece. Jakże czesto służymy Tobie i Mamonie, martwiąc się w nadmiarze o różne rzeczy, zapominając że to wszystko od Ciebie pochodzi. Służąc mamonie zapominamy o Tobie, nasze serce zajete jest czymś innym. Mając wszystko, lecz nie mając Ciebie, bardzo szybko doświadczamy pustki. I wtedy żal i smutek nas ogarnia, złość na Ciebie, że nas opuściłeś, że o nas zapomniałes. Lecz Ty Boże na to nam odpowiadasz przez usta Izajasza  «Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie». A przez usta Mateusza dodajesz  " Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia? A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie tym bardziej was, małej wiary? Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać?"  Chcesz Panie tylko aby Ci zaufać, zawierzyć, odpowiedzieć miłością na Twoją Miłość, aby być jak dziecko zdane na rodzica. Wtedy wszystko będzie łatwiejsze, a każde niepowodzenie, każda przeszkoda tak straszne i nie do przyjęcia nam nie będą.