KSIĘGA PIERWSZA: Zasady oddania się Bogu; Część pierwsza: Słusznym jest oddać się Bogu; Rozdział I - Bóg jest początkiem wszystkiego

Kilkanascie lat temu sprzątając pewien strych,znalazłem zapewne nie przypadkiem książkę której tytuł mnie zaciekawił a mój anioł stróż pozwolił mi znależć wszystkie brakujące kartki,  bo praktycznie wszystkie były osobno.Posklejałem je taśmą i od tego czasu stała się dla mnie książką do której najczęściej wracam czytając i wcielając w miarę możliwości w życie jej słowa.Imprimatur dostała w listopadzie 1923 roku w Krakowie i z tego okresu moje posklejane wydanie pochodzi.

Teraz na nowo zabrałem sie do czytania i pomyślałem że dobrze byłoby czytać i wpisywać ją jednocześnie tutaj,może kogoś również zaciekawi?

 

 

 

 

 

 

Oddać się Bogu,to znaczy powierzyć Mu ciało swe i duszę swoją,powierzyć Mu wszystkie swe siły,dążenia i uczucia,pragnienia swe i obawy,nadzieje i plany przyszłości sobie zostawiając tylko troskę by Go miłować.Oddać sie Bogu to znaczy zapomnieć o sobie ,złożyć w Sercu Jezusa wszystkie pragnienia,niepokoje,tysiączne troski życia codziennego,polecić Mu wszystkie swe sprawy,aby On wszystkim kierował,wszystkiemu zaradził.Oddać się Bogu to znaczy zapomnieć o sobie,by myśleć tylko o Nim,oddać się pracy na Jego chwałe,rozszerzac w miarę sił swoich królestwo dobra i prawdy,poświęcić się dla bliżnich z miłosci dla Mistrza,wspomagać,nauczać,wzmacniać a przedewszystkim nawracać i kierować do Boga.

 

Oddanie się Bogu to nieustanne "fiat" wśród różnorodnych wydarzeń i klęsk wewnętrznych i zewnętrznych,to proste,dziecięce zdanie się na Ojca niebieskiego,to zupełne bezwzględne poddankie się wszelkim wyrokom Opatrzności.
 

Szczęsliwa dusza z prostotą oddająca się Jezusowi,bo Jezus w zamian jej się daje.Jako Mistrz zamieszkuje w duszy kochającej.W ręce swe bierze wszystkie jej sprawy,zwalniając ze wszystkich trosk które myśli jej pochłaniały.Broni jej przed wszystkimi wrogami,uwalnia od wszelkich trosk,chroni od wszystkich niebezpieczeństw,nie żądając w zamian nic,prócz ofiary serca.
 

Tak się odbywa wzajemne oddanie sie duszy i Jezusa,oddanie oparte wyłącznie na miłości.O darze obustronny,życie miłości,życie pełne tajemniczego uroku dla dusz czystych i serc hojnych, nie należeć już do siebie,a należeć całkowicie do Jezusa, dozwolićMu rządzić sobą, jak On uzna za stosowne,a raczej tylko kochać,co za szczęście niezmierzone.
 

Współpracować w dziele Chrystusa,mieć powierzoną przez Jezusa pieczę nad Jego sprawami,i z Nim obmyślać środki ratowania dusz nieśmiertelnych,co za świetlany cel.
 

Móc w każdej chwili zanurzyć się w bezdennym oceanie Bóstwa,czuć się w nim zupełnie odciętym od wszelkich małostek,pochłaniających ludzi,co za spokój przedziwny,jakie niezmącone szczęscie.Być przyjętym do boskiej poufałości z Jezusem,brać udział w Jego radościach,wiedzieć że podziela nasze cierpienia,swoją miłością zadośćczynić za niewdzięczność ludzką co za błogość dla serc kochających.
 

O Jezu chcę należeć do tych dusz szczęśliwych,chcę zawrzeć z Tobą brateskie przymierze,oddać Ci całe serce moje,by posiadać całe Twoje, w miłości Twojej zużyć  wszystkie moje siły,chcę zapomnieć o sobie i z Tobą iść na podbój dusz o co za niebiańskie marzenie.
 

A to marzenie każdy może przeistoczyć w słodką rzeczywistość.By ją osiągnąć potrzeba tylko chodzić w prawdzie. Trzeba często zwracać się do Boga przez akty miłości,zwracać do Niego życie które od Niego otrzymaliśmy.Bóg jest naszym początkiem.On nas stworzył i zachowuje,współdziała w każdej naszej czynności,w każdym naszym uzdolnieniu,w każdej komórce naszego ciała.Uznajmy z miłością Jego najwyższe władztwo.To właśnie jest oddaniem siebie.Boska działalność podziela wszystkie nasze myśli i uczucia,nasze wrażenia i uczynki,ona podtrzymuje każde stworzenie,współdziała w każdym ruchu milionów istot zaludniających wszechświat.Zaufajmy bez obawy Opatrzności,stosujmy się z miłości do tej najwyższej woli z pod panowania której nikt nie może się wyłamać.To jest ofiara z siebie,to jest świętość.
 

Życie nasze upływa na łonie Boga.On wszędzie obecny Boską swą istotą tak prawdziwie jak prawdziwie jest w niebie. Idżmy w Jego ramiona, przyzwólmy, by On nas prowadził, to doskonałość.
 

Żyć na Jego łonie jak dziecko na łonie matki,to życie doskonałe.Poleci Mu wszYstkie nasze prace,wszystkie troski samemu poprzestać na milowaniu Go to życie duchowe to przedsmak wiecznego życia milosci.