Post okazał się dla mnie łatwiejszy niż pisanie o nim na blogu. Pozostało mi jeszcze ledwie kilka dni postu. Ostatni dzień przypada na niedzielę 25 września. Co działo się przez ten czas od ostatniego wpisu? Jest OK, z Bożą Pomocą wytrwałem!

Codzienna, poranna Eucharystia - weszła mi w krew i na pewno będę ją często praktykował po zakończeniu postu

Różaniec, jedna tajemnica - z tym było trudniej... ale jestem na bieżąco. Żona nie zawsze mi mogła towarzyszyć i odmawiać różaniec ze mną, w tym samym czasie.

Dieta warzywno-owocowa - Pan Bóg wiedział kiedy mnie natchnąć, by rozpocząć ten post. Warzyw było i jest dużo i bardzo tanich. Zasmakowałem w dyni i buraczkach, cukinii i kapuście i czerwonej papryce i pomidorach oraz  ogórkach kiszonych, które sam przygotowywałem w słoikach. Robiony przeze mnie kwas buraczany na pewno będzie gościł w przyszłości w mojej diecie. Tak na prawdę, to prawie wszystkie warzywa mi smakowały Na co dzień w pracy jadłem surówkę z marchewką, selerem i jabłkiem a dogryzałem surowym kalafiorem, rzodkiewka i kalarepą. Również pokrzywa, która rośnie pod moim oknem, wraz z zieloną pietruszką i selerem, cebulką i czosnkiem gościła często na moim stole. Pisząc to w tym momencie zdałem sobie sprawę, że lista warzyw, których próbowałem w czasie tych 6 tygodni jest na pewno jeszcze dłuższa... Były to wszystko jednak  warzywa bez skrobiowe i nisko kaloryczne.

Samopoczucie podczas postu - jak już wspomniałem, pierwsze dni były trudne ale później było już tylko lepiej. Nie było już, poza jednym momentem żadnych rewolucji żołądkowo - jelitowych. Ten jeden raz niestrawności i wolnego stolca spowodowany był ... paczuszką suszonych śliwek, którą zjadłem a nie powinienem był .  Podczas postu w soboty jeździłem na rowerze. Zacząłem od 20 km a ostatnia trasa miała prawie 50 km, bo jechałem do Woźnik Śląskich do rodziny, po ekologiczne warzywa.

Na temat wniosków i innych uwarunkowań o których nie wspominałem wcześniej, napiszę w ostatnim poście po zakończeniu postu .