Kazanie,

Myśle ,że dzisiejszy zestaw czytań , prefacja, tekst modlitywy wiernych,

wszystkie inne okolicznosci oraz ta, ze dzisiaj wspominamy dwie wielkie postacie z histori  naszej Matki Kosciola, niejako nakazują nam przypatrzeniu sie tym postaciom:

-postaciom św. Piotra, bohatera pierwszego czytania w którym to anioł panski zrzuca z niego kajdany i wyprowadza z wiezienia, człowieka któremu Jezus powierza Kościół Bozy,

-oraz postac św. Pawła , który w swoim liscie do Tymoteusza mowi ze czeka go śmierc, która on z radością chce przyjać, ponieważ wie ze zginie za Ewangelie.

Za pewne duzo już powiedziano na temat Piotra i Pawła, za pewne kazde z tych slow był potrzebne i wazne, ja jednak chciałbym się skupic na  Tym, który mimo wszystko , a zawsze pomimo wszystko jest najważniejszy- na Bogu. Bogu, który dzisiaj zostaje nie jako w tle , Bogu który uwalnia więźniów,, Bogu który oddaje władze ludziom, Bogu który pyta. Z dzisiejszej Ewangelii można by wyodrębnić pewien schemat i zasady dzialania naszego boskiego stwórcy:  

1. Pierwszym krokiem jest zbadanie serca człowieka z którym Bog chce podjąć wspolprace. Nie zliczone sa dowody na to ze Bog zawsze wybiera ludzi wyrazistych, goracych albo zimnych, biedych lub bogatych, wykształconych lub nie wykształconych. Podoba się Bogu prorok Jeremiasz który przychodzi i mowi „mam Cie dosc, bo cokolwiek mi nie kazesz głosic to albo zniszczenie miasta, albo plaga i ludzie mnie przez to nie lubia. Dosyc mam tego Boze”- każdy by sobie pomyslal, że Jeremiasz to wariat, a co robi Bóg ? Bóg rozpala ogień w sercu swego proroka, nie krzyczy, ale docenia szczerość w ustach swojego sługi.

2. Drugim krokiem jest pytanie. Pewnego razu Jezus przehodził obok sadzawki wokół której leżeli chorzy. Jezus podszedł do jednego z nich i spytał chorego czy chce być zdrowym. Gdy ten wyraził swoja wole Jezus go uzdrowił. Nic wiec Bog nie czyni bez naszej zgody.

3. Trzecim i ostatnim krokiem jest posłanie gorliwego sługi zgodnie z jego wola . Jezus w ewangelii Jana mówi do cudzołożnicy „ Idz, lecz od tej pory już nie grzesz”.

Te trzy kroki sa dla nas wskazówką jak stać się prawdziwym sługą bożym, takim jak św. Piotr i Paweł. Oni sami przechodzili w zupełnie inny sposób przez tą drogę. Św, Paweł był bez wątpienia człowiekiem wyrazistym, sam mowi o sobie że „w swojej gorliwości o judaizm przewyższałem swoich braci”, św. Piotr zaś jako pierwszy wyznał swoją wiarę w Jezusa i zapewniał że jest gotów poświęcić swoje życie. Św. Paweł został nawrócony dzieki pytaniu Boga  „Szawle Szawle, dlaczego Mnie przesladujesz ?” , Piotr zaś dzięki pytaniu Jezusa „Czy miłujesz mnie więcej aniżeli ci ?” ostatecznie zdecydował się kroczyć za Chrystusem. Ostatnim krokiem powołania św. Piotra i Pawła było wezwanie do budowania Kościoła Bożego, św. Pawła Bóg powołał podczas objawienia, Piotra zaś przez słowa ustanawiające go skała na której miał być zbudowany Kościół.

Myśle że to własnie dzisiaj możemy zacząć inaczej budować swoja relacje z Chrystusem, oprzeć ją na pobożnej szczerości, świętej gorliwości i niezachwianej ufności. Zachęcam was, drodzy bracia i siostry aby zawsze szczerze mówić Bogu o tym co nam nie pasuje, oraz abyśmy zawsze byli albo gorący albo zimni. Życze każdemu żeby na koniec swojej ziemskiej pielgrzymki mógł z radością oczekiwać śmierci tak jak św. Paweł który mówi: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem”. Amen.