W XIX wieku nadeszły cięzkie dla Polaków czasy ucisku, biedy i cierpień, na skaraju wielogleskich lasów idącym do pracy ludziom objawiła się Matka Boża. Niepokalana pocieszała w chwilach zwątpienia tych prostych ludzi o gorących sercach, wskrzeszając nadzieję na lepszą przyszłość.Chłopi widząć olśniewajacy blask na drzewiw, porzucili swe narzędzia pracy, zdjeli okrycia z głów, padli na kolana, modląc sie żarliwie do Bogurodzicy. 'WYTRWAJCIE W WIERZE OJCÓW WASZYCH" - brzmiało przesłanie Maryi. Wieśc o zjaiwieniu rozeszła sielotem błyskawicy. Od tej pory chłopi, idąc do pracy na pola, zachodzili na skraj lasu, do tego cudownego miejsca i tu powierzali Matce Bożej swe modlitwy. Na wysokiej sośnie zawieślili obrazek wykonanay przez ludowego artystę, aby upamietnić to miejsce. Jak podaje legenda trzykrotnie próbowano przenieśc obraz do kościoła i trzy razy wracał on w to samo miejsce. Zabezpieczono o ogrodzono także źródełko z cudowną wodą. Z roku na rok przybywało w to miejsce wielu pielgrzymów. Wypraszali tu wiele łask. Zarządcy wielgoleskiego majatku nie podobało się jednak, że wierni zadeptują mu las. Chcąć zniechęcić i odstarszyć ludzi, wrzucił do źródełka martwego źrebaka. Drogo za to zapłacił, bowiem wkrótce zachorował na trąd. Dopiero obmycie ran cudowną wodą powróciło go do zdrowia. Od tego momentu człowiek ten nawrócił się, uczestniczył w modlitwach i pomagał przy budowie kaplicy. Na miejscu Zjawienia stały początkowo trzy krzyże, a na sośnie wisiał obraz MB Częstochowskiej. W 1930 roku postanowiono zbudować , wtym miejscu kapliczkę, a rok póxniej poświęcono jej fundamenty. Znów wzmógł sie ruch pielgrzymkowy. Poświęcenia kaplicy Zjawienia pod wezwaniem MB Łaskawej dokonano 23 września 1934 roku. W ołtarzu kaplicy umieszczono figurę MB z Latowicza, dar rodziny Zielińskich ze Starogardu. Przy studzience sprawiono pompę o pieciu kranach. Kult MB Wielgoleskiej przetrwał do naszych czasów. Po wojnie utworzono tu parafię pod wezwaniem MB Różańcowej i wybudowano kościół.