Tak, teraz to do mnie dotarło: "Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bracia na świecie". 1 P 5,5b-14.

Zawsze jest ktoś, kto cierpi cierpieniem podobnym do mojego. To prawda, że jestem jedyny w swoim rodzaju i nie ma drugiego takiego człowieka jak ja, ale ktoś w tej samej chwili co ja cierpi tym samym cierpieniem. Wyświechtane i banalne słowa "You are not alone" znowu mogą nabrać sensu. Cierpienie moje i mojego brata (w Chrystusie) jest to samo, inny jest tylko sposób odczuwania go. Tak jak choroba, każdy ją inaczej przechodzi, ale to ta sama choroba. Zawsze jest ktoś kto odczuwa akurat to co ja. I samo to, że ktoś taki jest już napawa mnie radością i oświetla prawdę, że można się z tym kimś połączyć w tym cierpieniu. Można cierpieć RAZEM. Jakoś to cierpienie od razu blednie. Również internet może służyć do tego, aby w cierpieniu szukać ludzi, którzy cierpią podobnym cierpieniem i łączyć się z nimi w Chrystusie i pocieszać się nawzajem, podtrzymywać na duchu. Oto szczęście w nieszczęściu. Oto Miłość odnaleziona tam, gdzie się jej najmniej spodziewamy. Oto Miłość. A cierpienie? O! Już go nie ma!...