Jasiu: Ech...ciągle czuję „niedosyt i głód” z tego, że za

          mało kocham człowieka.

   Jan: Myślę, że z tego „niedosytu i głodu” nie umrzesz,

        jako zagłodzony. Ale możesz poprawić „smak” i

       „jakość” tego pragnienia, nie będziesz aż taki

       „głodny”.

Jasiu: O jakim smaku i jakości mówisz?

   Jan: Mniej siebie dawaj w tym co czynisz dobrego, a

         więcej Boga, wtedy głód będzie  mniejszy, a skutek

          większy. Bo czasami w tym co czynisz wobec

          drugiego, za wiele w tym „Jasia”, a ty masz być

         wolniejszy wobec zasług wobec siebie.

Jasiu: Acha!