Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona

nieprawość,

którego grzech został puszczony w niepamięć.

Szczęśliwy człowiek,

któremu Pan nie poczytuje winy,

w którego duszy nie kryje się podstęp.

Póki milczałem, schnęły kości moje

wśród codziennych mych jęków.

Bo dniem i nocą ciążyła

nade mną Twa ręka,

język mój ustawał

jak w letnich upałach.

Grzech mój wyznałem Tobie

i nie ukryłem mej winy.

Rzekłem: "Wyznaję nieprawość moją wobec Pana",

a Tyś darował winę mego grzechu.

Toteż każdy wierny będzie się modlił do Ciebie

w czasie potrzeby.

Choćby nawet fale wód uderzały,

jego nie dosięgną.

Tyś dla mnie ucieczką:

z ucisku mnie wyrwiesz,

otoczysz mnie radościami ocalenia.

"Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz;

Umocnię moje spojrzenie na tobie.

Nie bądźcie bez rozumu niczym koń i muł:

tylko wędzidłem i uzdą można je okiełznać,

nie zbliżą się inaczej do ciebie".

Liczne są boleści grzesznika,

lecz łaska ogarnia ufających Panu.

Cieszcie się, sprawiedliwi, i weselcie w Panu,

wszyscy o prawym sercu, wznoście radosne okrzyki!