Dlaczego z dala stoisz, o Jahwe,

w czasach ucisku się kryjesz,

gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce

i ulega podstępom, które tamten uknuł?

Bo występny się chełpi swoim pożądaniem,

bluźni drapieżca i pogardza Jahwe.

W pysze swojej powiada występny: «Nie pomści;

nie ma Boga»: oto jest całe jego myślenie.

Drogi jego układają się zawsze szczęśliwie;

Twe wyroki zbyt są wzniosłe dla niego;

parska na wszystkich swoich przeciwników.

Myśli on sobie: «Ja się nie zachwieję;

nie zaznam niedoli w najdalsze pokolenia».

Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu,

na jego języku udręka i złośliwość.

Siedzi w zasadzce przy drogach

i niewinnego zabija w ukryciu;

oczy jego śledzą biedaka.

Zasadza się w kryjówce, jak lew w swej jaskini;

zasadza się, by porwać ubogiego:

porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga.

Schyla się, przysiada na ziemi,

a od jego przemocy pada ubogi.

Mówi w swym sercu: «Bóg nie pamięta,

odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy»

Powstań, o Jahwe, wznieś swą rękę, Boże!

Nie zapominaj o biednych!

Dlaczego występny gardzi Bogiem,

mówi w swym sercu: «Nie pomści»?

A Ty widzisz trud i boleść,

patrzysz, by je wziąć w swoje ręce.

Tobie się biedny poleca,

Tyś opiekunem sieroty!

Skrusz ramię występnego i złego:

pomścij jego nieprawość, by już go nie było.

Jahwe jest królem na wieki wieków,

z Jego ziemi zniknęli poganie.

Jahwe, usłyszałeś pragnienie pokornych,

umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha,

abyś strzegł praw sieroty i udręczonego

i aby człowiek [powstały] z ziemi

nie siał już postrachu.