Może nie aż tak drastycznie, że ich nienawidzę.. po prostu nie mam ochoty dzisiaj z nikim rozmawiać. To taki wstręt, ale minie za jakiś czas. Tak bardzo chciałam jechać na żagle, ale nie pojechałam. Nie jestem aż tak spontaniczna że w ostatniej chwili podejmuje decyzje. Nie mam kilku minut na dojazd, ale kilkadziesiąt mi on zajmuje.. no ale nic, tak bywa, nie ma nad czym dumać. Potrzebuje chwili wytchnienia, samotności, ludziowstrętu?.. Jest mi po prostu smutno, że tak wyszło, ale może i lepiej się stało.. nie byłabym tam mile widziana...