A mómy to! Nastympno czesko bojka zaliczóno na DVD!

Pora loty tym recyznowoł żech na Wiara.pl tako kniga, co sie nazywała "Klub filmowy". Szło w nij ło to, że łojciec ze synym (łoba na życiowych zakryntach), paczeli roztómajte filmy, a potym sie łó nich godali i dziynki tymu pjyknie sie rozwijali. Ymocjónalnie i intelektualnie.

Jo tam na żodnym zakrycie żech niy jes, ale taki klub to niy jes gupio rzec i tak sie łostatnio myśla, czy by go może ze sioszczynicóm niy założyć. A tak po prowdzie, to móże łón już downo istnieje (bo przeca czynsto paczymy z małóm na jakesi filmy i potym sie grypsujymy tekstami z dialogów), ino że jeszcze do tyj pory, tak łoficjalnie, to my ło żodnym klubie niy godali. Może nojwyższy czos na to?

No nic. To jo, póki co, jeszcze nad tym trocha pómyśla, a terozki naszkryflóm Wóm sam ło filmie "Láska rohatá", kiery my łostatnio razym paczeli.

Jes to klasyczno, czesko pohadka, w kieryj królujóm diobły, zbójniki i heksy, a błónkajónco sie po lesie łosoba musi sie z nimi jakoś dać rady. 

Lubia takie bojki - przipminajóm mi downe, ślónskie łopowieści, kiere krónżyły u nos w regiónie przez wieki, ale łostatnio sztopły. Jo wjym, Marcin Melón pisze ło spółczesnych stworoczkach, Richard A. Antonius czasnół "Czas Beboka", ale jo cołki czos tynsknia za tymi downymi, folklornymi bojkami, kierych u nos sie już raczyj niy toworzy nowych. A w Czechach ja. 

I bestóż tyż tak te Czechy wielbia i durch, jak ino móm łokazjo, to kołuja nastympne DiViDiczka z tymi ichniyjszymi (a przi tym przeca naszymi) bojkami.

"Láska rohatá" nakryńcił w 2009 roku Hynek Bočan, a garjóm tam na przikłod Jiří Mádl, Táňa Pauhofová, Jiřina Bohdalová, Miroslav Táborský, Hana Vagnerová, Pavel Zedníček, abo Matěj Hádek.

Niy wiym, czy Wóm cosik godajóm te nazwiska, ale dó mie to som wielkie aktory (herce!). Zedníček groł na przikłod w "Arabelli" (bojka mojego dzieciństwa!), a zaś Pauhofovo możecie znać z filmów Agniyszki Holland (z "Janosika" abo z "Gorejóncego krzoka").
 
Tukej Pauhofovo (kiero jes Słowoczkóm, a niy Czeszkóm) zakocho sie w dioble i tym mały pierón "pekelny" łodwzajymni jyj uczucie. No i razym bydóm stowiać czoła roztómajtym niybezpjeczyństwóm, kiere na nich w lesie, piekle, a i we póńskim dworze bydóm czyhały.

Jak to w bojkach bywo, wszysko skóńczy sie dobrze, miłoś (laska) zwyciynży, a co sie w trakacie syansu nałoglóndocie czarów i cudów, to ino jedyn Pón Bóg wjy :)

Polecóm kożdymu! Do takich filmów naprowdy warto uczyć sie czeskigo.