Musza Wóm pedzieć, że downo żech sie tak niy naśmioł tak, jak przi czytaniu tyj knigi.

Te małe bajtle, co to sóm jyj bohatyrami, przipóminajóm mi trocha dzieci z Bullerbyn. Różnica jes tako, że ich przigody sóm raczyj jynzykowe, bo cołki czos majóm problymy, coby pochopić, pojóńć, zrozumieć, ło czym te dorosłe godajóm.

Bo jak to tak idzie drić koty? Dyć te bjydne ciciule tego niy przeżyjóm. No przeca to jes drynczynie zwjyrzoków.

A marzynie ściyntyj gowy, to zaś co za gupota? Dyć śrydniowiecze downo sie już skóńczyło i terozki żodyn kat ludzióm gów niy ucino!

Heh, no tak to jes. Sóm pamjyntóm, jak jeszcze niydowno musiołek sioszczynicy tumaczyć roztómajte takie powiedzónka, a potym, jak je już pojyła, to zaś używała ich na łokróngło - nojwjynkszo uciycha miała, jak godała, że zrobiła kogoś w kónia, w balóna, abo w bambuko :)

W ksiónżeczce "Aniół niy czowiek. Przigody niy ino jynzykowe" znojdziecie historie mjyndzy inkszymi ło takich zwjónzkach frazeologicznych, jak gruszki na wierzbie, mieć dug wdzinczności, kóń by sie uśmioł, czy przichylić kómuś ńyba. A łosobno sprawa to ilustracje.

Ich autorka to Elżbieta Kidacko - moim zdaniym nojbardzij utalyntowano plastyczka na polskim rynku wydowniczym. Kiedyś prym wiedli Marcin Szancer, czy Bohdan Butenko - terozki na topie jes łóna i życa ji, coby dugie-dugie lata na tym topie łostała.

Ta notka naszkryfloł żech po ślónsku, ale kniga (kiero wydoł Śwjynty Wojciech) jest łoczywiście napisano po polsku. Beztóż, jak chcecie trocha podszkolić swojo polszczyzna, abo podsunóńć fajnisto kniga dziecióm, to zachyncóm do siyngniyńcio po ta pozycjo, kiero zresztóm szło u mie  wygrać, a dostowajóm jóm nastympujónce ludzie:

Aleksandra Bruska Pokrzywno ze Żydowa, Władysław Skraba ze Sosnowca i Adam Kumański z Rybnika

Gratuluja! Knigi poślymy Wóm do dóm pocztóm.