Dziołszka szuko po świecie swoigo szaca. Ino, że zło matka tego synka kaś go schowała. A żeby ino!

Wziyła jeszcze ta dziołszka, sprała jóm, ciepła na ziymia, a potym pomjyszała ze sobóm  jynczmiyń, proso, mak, bób, ciecierzyca i kozała je dziołszce poprzebiyrać, zanim bydzie wiecór.

Dziołszcze sie ta sztuka udowo, bo pómogo ji cołko armia mrówków. No to zaś ta matka (wto wjy, może to bydzie prziszło teściowo dziołchy), godo, coby poszła do ciymnego lasu i prziniósła trocha złotego runa łod łowiec, co na jednyj polance w tym lesie sie pasóm.

Ja, ino że to niy sóm zwykłe barany, a takie, co to majóm łostre rogi, a jak cowieka uzróm, to tyż przesmolóne, bo te pieróny sóm jadowite i naprowdy małe sóm szanse, że sie przeżyje spotkanie z nimi...

Tukej dziołszcze niy pómogóm mrówki ino... godajónco czcina. Powjy ji, że jak łowce łażóm po lesie, to czasym zahaczóm ło jaki krzok i tak idzie znojś ich runo.

Dziołszce sie to udowo, ale zaś ta matka godo ji, że mo iś po woda na wjyrch góry, na kieryj mjyszko łokropny smok/drach.

Z bohatyrkóm kóniec? A kaj tam... Tukej zaś pómogo ji łorzeł.

No to zaś ta muter dopolóno wysyło jóm, pod ziymia, coby przitachała ji krzineczka półno niyziymskij urody...

Bojka? Baśń? Heh. A kaj tam... Mit!

Bo ta dziołszka to Psyche, zło matka synka to Wynus, a sóm synek to Kupidyn. A te podziymie do kierego dziołcha mo iś to Hades.

Ciekawe, pra?

Takie to pjykne rzecy poczytać sie idzie "Bohatyrze ło tysióncu gymbób" Josepha Campbella - ryligioznawcy, kierego czytóm chyntnie, a jego knigi kożdymu polecóm.

*

A na ilustracji mocie Psyche. Malyrz: John William Waterhouse