Western na ślónskim Bojkoblogu? Ja! I już Wóm tumacza czymu...

Co mo western do Ślónzoków? Kaj Rzym, kaj Krym, kaj Dziki Zachód, a kaj Górny Ślónsk?

Ło tym, że Ślónzoki na Dzikim Zachodzie bóły, może żeście słyszeli. Jak niy, to klkinijcie sie tukej  - katowicki Ślónski Tyjater wystawi łó nich niydugo nawet sztuka scyniczno!

Sztuka, sztukóm. Ludzie, kierzy godajóm, że sóm Silesian Texan, to tyż ino niywielko grupa Ślónzoków-westernioków. To co wedug mje ważniyjsze, to durch łobecne w regiónie, ślónskie umiłowanie westernu i Dzikigo Zachodu. A skónd sie łóne wziyło?

No kajś tam, sto abo i wjyncyj lot tymu, zaczyła sie ta popkulturowo moda na kowbojów i Indianerów. W broszurach i knigach Karola Maya zaczytywały sie nasze ółpy, nasze łojce łaziły na ich ykranizacje dó kin, a zaś my za bajtla paczeli na nie w PRL-owskij telewizje i tak sie to jakoś w nos zakórzyniło, że nawet i dziosioj (jak już niyby western jes gatunkiym reliktowym i takim, co to w sumie w hollywoodzkij kinematografii umar), my, Ślónzoki, cołki czos mómy dó niego słaboś.

A że tradycja jes dó nos pierónym ważno, to jakoś tam kóntynuujymy jóm (może nawet i niyświadómie), bo przeca i te westerny my łod łojców i prałojców erbli. Łóne tyż (ciykawe, niy?) skłodajóm sie już na nosz kulturowy, pokolyniowy ausztojer :)

Chcioł western kryńcić Kutz, kryńci westerny Kłyk, z Indianerym kumplowoł sie ykranowy Richard Riedel we filmie SKOZANY NA BLUESA, a zaś na przikłod czeski Ślónzok, Tomáš Tomanek, gro ze swojóm kapelóm Blaf westernowe country. Beztóż dziosioj, na Bojkoblogu, bydzie ło westernowym filmie, ło kierym niy idzie pedzieć inaczyj, jak... bojka.

No łobejrzijcie sie chocioż zwiastun tyj produkcje. Dyć to choby Minotaur abo Yeti. Jakiesi mityczne zło (smok), z kierym bohatyr musi sie szczasnóńć.

Dino De Lurentis słynół z produkowanio takich filmów, w kierych to co mityczne i mistyczne łodgrywo ważno rola. Czasy były takie, że wyłaziło mu to średnio. Wyglóndało raczyj na kicz i sztucz, no ale tak już mo chyba kożdy wizjóner, kiery urodził sie trocha za wczas.

Jakby wtedy mioł te kómputery, co sóm dzisioj, to jesżech na zicher pewny, że jego KING KÓNG, FLASH GORDÓN, BARABASZ abo BARBARELLA, byłyby filmami, ło kierych by sie godało i szkryflało lepij, niż mo to mjyjsce terozki. Bo przeca kaś tam w tle łóne ta mityczno głymbia majóm. Ino, że dekoracje z papyndekla, śmjyszne marjónety (bizón!) i inksze ufochopki, trocha współczesnym widzóm łodbiór psujóm.

W tym BIOŁYM BIZÓNIE mómy (jak to w bojkach) kolejne próby, kómplikacje, a nawet czech bohatyrów, kierzy (choby baśniowych czech bracików), muszóm sie ze sobóm zjednoczyć, coby bizóna/smoka zaszlachtować i nazot prziwrócić w ich krainie pokój i porzóndek. A zaś tyn główny (co go Charles Bronson gro), je choby dochtór Jekyll i mister Hyde. Tyż mo dwa imióna, dwie łosobowości.

No pierzińsko ciykawy film. Gupi, ale i... głymboki :)