Abo co idzie wyczytać mjyndzy wjyrszami...

Millerka z Cichockóm sie siadły i poklachały. Niy wjym czy przi tradycyjnym Kaffee und Kuchen, ale nafandzoliy sie, aż miło. Miło, bo godały ło bojkach.

Godały? To mało pedziane! Wczytały sie w nie tak, że kożdy kulturoznowca i literaturoznowca mógby im zowiścić. Przede wszyskim wniosków i skojarzyń.

Kapturek, Kopciuszek, Śniyżka, Ali Baba... W sumie autorki knigi BAJKI ROZEBRANE (po ślónsku: BOJKI POSEBLYKANE) wziyły sie za dziewjytnoście nojbardzij znanych baśni i zaczyły sie im prziglóndać. Co zobejrzały?

A na przikłod, że tako chałpka z pierników to nic inkszego, jak ludzkie złudzynia, niyrealne rojynia, z kierych czynsto na kóniec wyłazi jakoś "heksa".

Że ta szklóno trumna, w kieryj Śniyżka leży, to dzisioj symbol depresji. Że las to nic inkszego, jak naszo niyświadómoś, a szukanie wyjścio, drógi, to trocha takie szukanie własnego rytmu dnia, stylu życiu. Przeważnie przejmujymy je łod łojca abo matki, a przeca nojczyńscij jes tak, że mómy łod nich inksze charaktery, tymperamynty. I potym sie mynczymy sami ze sobóm, bo niy żyjymy po swojymu, ino po ichniymu. Ciekawe, pra?

Bojki uczóm nos, jak mómy żyć. Ino, że jes to nauka, wiedza zawoalowano. Myślymy sie, że to łopowieści dlo bajtlów, a tymczasym dlo psychologa zdobyte królesto, to symbol spełniynio, synsu, panowanio nad swoim życiym...

Jes tukej podobnych myśli i refleksji łod gróma. Godo sie ło zwiónzkach, nałogach, problymach - a wszysko to ilustrujóm nóm stare, dobre bojki.

Czasym te egzotycznie orjyntalne, czasym ascetycznie grimmowskie. Ale wszyskie sóm poczebne. Ino cza sie w nie wgryź. Porzóndnie bajsnóńć, pómyśleć, kiero bojka jes mojóm ulubiónóm, co kożdo jyj scyna/sekwyncjo może symbolizować. Co by było jakby, to niy była bojka, ino mój syn? Jak bych sie tako swojo, wyśnióno, historio tumaczył. Co by te zdarzynia symbolizowały, z czym mi sie kojarzóm... Pobowcie sie tak!

Mje na przikłod szokło, że Alladyn zachowuje sie jak synek z pokolynio X. "Możesz tyż mnij" - łazi za mnóm (już poranoście lot) tyn slogan Douglasa Couplanda. I co? I Alladyn sie tym kieruje. Mo lampa, kiero może mu wyczarować wszysko, a łón chce ino trocha. Tyla, wiela poczebuje. Na co mu zómki, pałace, gruby króla Salómóna?

Unglaublich. W staryj jak śwjot bojce zaś znojdujesz to, na co pora(noście) lot tymu była tako moda, a co durch za tobóm łazi. Co wjysz, że musisz przerobić, przetrowić, choby na jakij terapii...

A ta kniga jes terapjóm. Poczytejcie - łoboczycie :)