Abo może czerwóne szczewiczki? No ja, jak sie pisze po ślónsku, wżdycki mo sie taki problym z nadmiarym i wyborym form (formów?) :)

Miołek pómys (i móm dalij) na lista nojelpszych, kinematograficznych bojek i baśni. Zaczół żech już nawet pó nich sznupać na necie i co? I żech najechoł film, kiery nadowo sie niy ino na taki mój, prywatny, bojkoblogowy zestow, ale i na spis filmów wszech czasów, kiery na Wiara.pl znojdziecie tukej

Idzie mi ło film "The Red Shoes" z 1948, kiery dostoł mjyndzy inkszymi dwa Łoskary (mioł sześ nóminacji) i do dzisioj godo sie, że to jedyne dzieło w dziejach kina, w kierym udało sie łoddać ducha baletu, zamias syrwować nóm ykranowy "szpektakel w kónserwie".

Scynariusz łoparty jes na mótywie bojki Hansa Christiana Andersyna ło cerwónych szczewickach. Przeczytoł żech sie tyn tekst. Pó niymiecku. I dobrzech żech zrobiół!

Polskie tumaczynie (mocie ja sam) niy jes dokładne. Gorzij! Tumaczka pousuwała wszyskie łodniesiynio do tymatyki protestanckij, a ta jes perzińsko ważno, jak idzie ło symbolika i synsy tyj bojki.

Andersyn był luteran, a wiadómo, że ywangeliki majóm swój specyficzny etos ("halt"), kiery u Ślónzoków tyż znojdziecie.

Cołko bojka przesycóno jes aluzjami, w kierych godo sie ło tym, że wszysko (chałpy, szranki, łobleczynie), mo być skrómne, schludne, czyste, a zachowanie póważne, pówścióngliwe i z haltym! Łozdoby i półne przepychu łokozałości cza tympić. No ja, ino czy do sie tak żyć?

Ideał (freudowskie superego) jes. Ino jak go łosióngnóńć? Jak sie tych zasad i przikozań czimać?

Główno bohatyrka bojki niy bardzo umi. Jyj id (tyż freudowskie) cióngnie jóm do świota, do wyrobianio, do tańcowanio, do bycio, jak bogocze i roztómajte arystokraty (dzisioj to by bóły jakysi celebryty).

I co pisze na to Andersyn? Że wszysko fajnie, ino jak sie tak zacznie "gupieć" i folgować, to sie może źle skóńczyć. Może sie niy udać już tego (grzysznego) żywota zastawić. Że w pogóni za samymi przijymnościami, grozi nóm, że sie stoczymy, uzależniymy. Że to, co miało nóm dować radocha, co tak pjyknie kusiło, stowo sie po czasie przeklyństwym.

Niy przepadóm za interpretacjami Bruno Bettelheima, ale "Czerwóne szczewiczki" akurat szło by "nim poanalizować". Tyż przeca idzie w nich łoboczyć symbol (siła) ludzkij ciylesności, seksualności... No naprowdy, ciekawo to bojka. Mroczno, ponuro, przignybjajónco.

Bezto tyż ciesza sie że Uniwersytet Ślónski wydoł niydowno kniga "Wokół opowieści Hansa Christiana Andersena. O radości czytania" Ewy Ogłozy. Jak dobrze pódzie, udo mi sie jóm w siyrpniu przeczytać i zrycynzować. Ciekawe, co ta autorka zaś wysznupała u Hansa Christiana Pónurego... :) Póki co dowóm Wóm jyj fragmynt do poczytanio. W pdf-ie jes tukej