Abo co mo Hamlet do Finlandii...

Pisoł żech niydowno na Wiara.pl ło boskim szamanie Väinämöinynie (tekst mocie tukej).

We fińskich mitach, w kierych Väinämöinyn sie pojawio, idzie sie tyż natknóńć na młynek Sampo. Młynek tyn wymele tymu, co go mo, wszysko, czego sie zażycy. To trocha taki łodpowiednik starogreckigo rogu łobfitości.

Co ciekawe, na motyw tyn idzie trefić tyż w roztómajtych, skandynawskich bojkach. Niy ino fińskich, ale tyż duńskich, szwedzkich, norweskich... I nojczyńścij to skuli tego młynka morze jes słóne. Czymu?

Pozytywny bohatyr danyj bojki używo go z rozumym. Poczebuje jedzynio, namele sie trocha jedzynio. Poczebuje piniyndze, namele sie pora mónet.

Ale potym wtoś go podejrzy, podsucho, młynek mu zakosi i chce sie dziynki niymu dorobić. Wsiado na łokrynt i wypowiado zaklyńcie, dziynki kierymu młynek mele w ładowni sól, kiero szwarccharakter chciołby sprzedać.

Młynek mele i mele, ładownia jes pełno i mógby już skóńczyć. No ja, ino że złodziej niy zno drugigo zaklyńcio, kiere młynek zaczimie. No to młynek mele dalij - sól zasypuje pokład statku, statek sie coroz bardzij zanurzo, aż na kóńcu idzie na morskie dno, kaj młynek mele do dzisioj - i bezto morze durch jes słóne.

No, a jak już my sóm przi młynku Sampo, to warto tyż spómnieć ło Askeladdynie. Tyn zaś jest nojpopularniuyjszym bohatyrym skandynawskich bojek i, co ciekawe, tyż chyba idzie go znalyź w downych mitach i wierzyniach ludów Północy.

Tak przinajmij twierdzi Artur Szrejter w "Demónologii germańskij". Pisze w nij, że Askeladdyn to żodyn inkszy, jak baśniowy łodpowiednik boskigo trickstera Lokigo, ale i tyn, dziynki kierymu Szekspir stworzył Hamleta.

Jes pónoć nawet tako kniga, "Hamlet mityczny", napisano przez Piotra Sadowskigo i coś czuja, że byda musioł dó nij siyngnóńć. Wto wiy, może HAMLET to bydzie kolejne hasło w naszym portalowym Alfabecie religii? :)