Trocha mie minyła ta cołko medialno haja po wyroku polskigo Sóndu Nojwyższygo, kiery pedzioł, że Ślónzoki to niy jes łodrymbny naród.

Byłżech akurat w Pradze, kaj (bo i jakby mógło być inaczyj), nakupił żech sie roztómajtych czeskich i słowackich bojek.

To, po co żech tam szpecjalnie jechoł, to kniga "Tajemství pražských půlnocí". Filip Jan Zvolský pozbiyroł 432 praskie legyndy, dziynki czymu
możecie sie przeczytać bojka ło kożdyj praskij dzielnicy i prawie kożdyj ulicy. Utopce, duchy, wojoki, heksy, alchymisty... - do wyboru, do koloru.

Drugo zdobycz to "Velká kniha slovenských pohádek", do kieryj ilustracje namalowoł Peter Uchnár. Musza pedzieć, że tyn chop, to dló mie łodkrycie.
Baśniowe, łodrealnióne, łoniryczne, mistyczne sóm te jego dzieła. Przeciepuja stróna po strónie i napaczeć sie niy moga. Posznupejcie po necie za jego łobrozkami, bo myśla, że naprowdy warto.

Naprziwoził żech sie tyż cołko hołda DiViDiczek z ichniyjszymi bojkami-pohadkami, ale łó nich napisza kiedy indzij. Terozki cza dziubnóńć tymat wyroku.

Sónd może sie godać co chce, a ludzie i tak swoje wiedzóm. Mómy sam na Ślónsku - miyndzy inkszymi - Ślónzoków, Ślązaków, Schlesierów, czy Slezanów i kożdy widzi swojo ślónskoś trocha inaczyj. Terozki nojgłośnij ło swoje upóminajóm sie Ślónzoki, co mie cieszy. Niy czekajóm na cuda z Berlina, Pragi, czy Warszawy, ino bieróm sprawy w swoje rynce. Tak czimać. Dyć ło to przeca idzie w społyczyństwie łobywatelskim, pra?

Niy móm złudzyń - czeko nos jeszcze niyjedna medialno haja skuli tego tymatu. Nojważniyjsze, żeby ło ślónskości i śląskości debatować bez wrogości. Myśla, że ksiyndze Ymil Szramek i Carl Ulitzka powinni nóm w tych debatach patrónować. Poglóndy na Ślónsk mieli inksze, ale i jedyn i drugi to był chop na fleku, na poziómie i idzie z ich myśli czerpać do dzisiej.

A poniżyj inny - teledyskowy - przikłod, że mimo różnic, do sie fajnie kumplować, kamracić i kameradzić :)