Mało poszła do przedszkola. Mo sztres i doła, bezto, coby sie wpasować w te klimaty, propónuja dzisioj na bojka tego tydnio tekst "Ło Olynie kochajóncyj złoto".

To uralsko baśń, kiero znojdziecie w tómie „Baśnie z sztyrech strón świata”, a wydoł go Papilón. 

Tytułowo Olyna to dziołcha, kiero smoliła wszyskich, kierzy łazili dó nij na zolyty. Czymu? Bo ji sie durch śniło, że przijadóm pó nia jakieś bogocze w karetach i łostanie babóm ksiyńcia. Żodnymu we wsi niy chciało sie w to wierzyć, ale roz richtig tak sie stało.

No to dziołcha pojechała z wyśniónym ksiyńciym, kiery miyszkoł w pałacu. Ino że tyn pałac – cołki ze złota -  był schowany w środku wielkij góry, w kieryj rósły tyż srybne dżewa, a chałpy usugujóncych mu cwergów były zrobióne z miedzi.

Dziołcha była happy, że sie za takigo bogocza wydała. Problymy sie zaczyły, jak jóm chycił głód. Chlyb, syr, wuszt i inksze takie tyż były zrobióne z miedzi, srybra i złota...

Chciała bogactw, to je mo. A jak sie chciała pojyść, to tyż mógła. Ale ino czi razy w roku.

Ksiónże i cwergi puszczali jóm wtedy w świat i bez czi dni mógła żebrać w świecie ludzi ło kóncek chleba.

To by było na dzisioj tyla. I niych nóm NIYżyje nerwica szkolno, kiero w naszyj rodzinie kultywujym łod pokolyń :)