Czy jej pragniemy?

Ojciec Pio, Siostra Faustyna, Jan XXIII, Jan Paweł II...Przykładów świętości możnaby mnożyć.

Żyjąc w dość zwariowanym świecie, moje skromne zdanie brzmi - warto dążyć do świętości.

Zagadnienie to nie jest proste. Patrzymy na to, co się dzieje dookoła nas i trudno nam uwierzyć, że są wśród nas ludzie święci.

Świętość odnosi się do całego ludzkiego życia. Święty nie znaczy, tak uważam, doskonały.

Zapatrzenie w Boga. Dla mnie to fundament świętości. Patrzę na Niego i tym samym działam poprzez Niego.

W pewnym momencie zapominam o sobie, by dać siebie innym.

Czasem naprawdę niewiele trzeba, innym razem trzeba się natrudzić, ale co to za działanie bez większego wysiłku...

Patrzę na swoich świętych Patronów i widzę, że dzięki łasce Bożej oraz współpracy z nią, wszystko się da!

Łatwo powiedzieć, trudniej jest już zrobić. Często wybieram grzech i obojętność, choć wiem, że to nie tędy droga.

W głębi duszy, chyba każdy z nas ma ukryte jakieś pobożne pragnienia, w tym pragnienie świętości.

Jezus w Ewangelii zachęca nas abyśmy byli doskonali jak doskonały jest nasz Ojciec Niebieski.

Wszyscy święci Pańscy, zrealizowali to zadanie.

My też możemy, jeżeli naprawdę tego chcemy.