spędzam ją w Łebie

Dziś mocno poruszyła mnie liturgia... Piękna, radosna procesja, i niezwykłe zderzenie jej z psalmem 22 i opisem Męki Pańskiej... To wyjątkowe w skali roku. Ten kontrast: Hosanna Synowi Dawidowemu - witaj, Królu żydowski...

To mocny przykład, jak działa opinia publiczna. Choć Jezus specjalnie o nią nie dbał...

Przypomniały mi się słowa z "Dzienniczka" św. siostry Faustyny: "Dał mi Pan poznać, jak cierpiał w tym czasie"... 

Nawet spacer plażą był czasem modlitwy - mogłam być sama i słuchać morza i wiatru...

P.S. Czy są tu zainteresowani moimi refleksjami, i żebym tu umieszczała wpisy po medytacji?