Śwoje rozważanie zacznę od przytoczenia wypowiedzi Jezusa z 14 rozdziału Ewangelii św.Mateusza:.

13 Gdy Jezus to usłyszał, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. 14 Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.
15 A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności!» 16 Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!» 17 Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». 18 On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj!» 19 Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom⁶. 20 Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków. 21 Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

 

Czy zauważyliście że Jezus troszczy się o ułomki z pokarmu? Mozemy w naszym życiu porównać to do błachych spraw. Czy jeżeli nie obchodzą nas błache sprawy, nagle będą nas obchodziły wielkie rzeczy? Właśnie nie. Jezus interesując się kruszynkami i ułomkami, nie zapomina o naszych małych sprawach i tzw. pierdołach. Mówimy najczęściej o takich rzeczach: nie chce mi się, niech kto inny zrobi. Zwykłe posprzątanie, nauka, staranie się o godne życie, o miłość. Tak niewielkie rzeczy, ale to one nas tworzą. Małe rzeczy tworzą duże rzeczy. Świat stworzony jest z krajów, kraje z miast. Nasze życie możemy porównać. Czy to jak układamy swoje rzeczy, ubrania takie drobiazgi tworzą nas. Musimy być doskonali w drobiazgach aby być dobrym w wielkich rzeczach...

Posłużę się przykładem lekarza. Przyjdzie chory do lekarza, następnie lekarz go bada i przepisuje leki. Po jakimś czasie okazuje się że źle zapisał chorobę. Przez innego lekarza miał amputowaną zdrową nogę zamiast chorą. Jeden wyraz w opini pierwszego lekarza pociąga konsekwencje. Zła praca i nic nie robienie jest okradaniem siebie samego...

Dlatego ważne jest aby już od mlodych lat krztałtować charakter, pracowitość, porządek. Nie lekceważ żadnych wydarzeń. Bo jak mawiał wielki poeta Wiktor Hugo: "Kto każdego dnia o poranku układa sprawy dnia i planuje, i postępuje wg. planu posiada nić która prowadzić go będzie przez labirynt czynnego życia."