Nie zgadzam się na takie traktowanie dzieci. Nie zgadzam się na taką atmosferę. Nie zgadzam się na nie wychowywanie. Po prostu nie, nie, nie!

Czasem ta bezsilność jest straszna... ilekroć uświadamiam sobie źródło cierpienia moich dzieci chce krzyczeć. Jeden z moich małych podopiecznych znów jest agresywny, znów byle co go denerwuje, nie można go upilnować... w szkole wyniki na łeb na szyję spadają, w świetlicy to taka cykająca bomba, która nie wiadomo kiedy wybuchnie. Rozmawiałam z nim - odpowiadał półsłówkami, wykręcał się, krzyczał... długo zajęło mi uspokojenie go, potem powoli zaczęliśmy wykonywać nasze przydzielone zajęcie. Ot świetlicowa rzeczywistość kiedy rodzice po raz kolejny łapią bakcyla butelki z czystą.