Po Mszy św. jak to zwykle bywa w czerwcu ksiądz zaczął śpiewać Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa i pewnie nie byłoby w tym nic szczególnego do opisania gdyby nie fakt, że zakończył ją wezwaniem:

Módl się za nami Święta Boża Rodzicielko

Nie pozostało mi nic innego jak dosadnie odpowiedzieć: Aby Chrystus uczynił serca nasze według serca Swego. Ksiądz się odwrócił i na mnie dziwnie spojrzał. Zastanawiam się kto na kogo powinien się w tym momencie dziwnie spojrzeć. Ok nie lubię go bo olewa sobie zupełnie swoją posługę, a to był tylko kolejny przykład jak można zmarnować własne powołanie.

Qrcze! a kusiło mnie żeby nie siadać w początkowych ławkach dziś :/