Pan światłem i zbawieniem moim: kogóż mam się lękać? Ps 27,1

Ciekawe, że kiedy jest ciemno, to nasza wyobraźnia zaczyna intensywnie pracować. Wystarczy wieczorem obejrzeć horror, żeby w nocy panicznie bać się ciemności. Złodziej zakrada się zazwyczaj, gdy jest ciemno. Dlatego zapalamy lampę, tam, gdzie jasno czujemy się bezpiecznie.

Prawda jest jak światło. „Pan światłem i zbawieniem moim”.

Ludzie, którzy żyją w ciemności w każdym człowieku będą widzieć zagrożenie. Każdy będzie hipotetycznym złodziejem. W ciemności mała myszka będzie wielkim potworem. Ciemność będzie sprzyjała złym rzeczom. W ciemności łatwo wpaść we własne sidła.

A życie człowieka zazwyczaj jest jak doba. Trochę ciemności, trochę światła. Dlatego tak z utęsknieniem czekamy na jutrzenkę – wschodzące słońce. I na lato, bo wtedy dzień jest najdłuższy. 

„Każdy wschód słońca Ciebie przypomina, nie pozwól nam przespać poranka”.   

http://youtu.be/fzaC9H7O7fw