"A Herodiada zawzięła się na niego i rada byłaby go zgładzić, lecz nie mogła. " (Mk 6, 19)

Herodiada szukała pewnie najrozmaitszych sposobów, żeby pozbyć się znienawidzonego proroka. Niestety nie przynosiły one rezultatów, ponieważ Herod bał się Jana Chrzciciela i brał go w obronę. Musiała więc uzbroić się w cierpliwość i czekać na okazję. Można przypuszczać, że taniec Salome był w pewnym sensie zaplanowany przez matkę, chociaż sama Herodiada chyba nie spodziewała się takiego zakończenia. Głowa Jana została jej podana na tacy. Czy ją to uspokoiło? Pozornie tak, odniosła przecież zwycięstwo, zamknęła raz na zawsze usta krzyczące przeciwko niej. Ale jak dalej wyglądało jej życie? Herod często wspominał Jana, nawet twierdził, że zmartwychwstał i wcielił się w Jezusa, bał się, miał wyrzuty sumienia i pewnie odbiło się to też na życiu rodzinnym.
Ile razy wydaje się nam, że wystarczy usunąć kogoś z drogi a będziemy szczęśliwi, spokojni. Tymczasem życie pokazuje, że wcale tak być nie musi.