Ostatni weekend spędziłam na sesji w Centrum Formacji Duchowej. Zawsze, ilekroć tam jestem zadziwia mnie, jak wiele można powiedzieć na temat małego fragmentu tekstu. Tym razem tematem była modlitwa "Ojcze Nasz". Pamiętam, kiedyś na kursie biblijnym pisałam pracę, m.in. na temat tej modlitwy. Udało mi się napisać chyba całą stronę i byłam z siebie bardzo zadowolona. Teraz okazało się, że to była tylko kropelka w porównaniu z tym, co dane mi było usłyszeć podczas tych konferencji. Tak wielkie bogactwo treści. Ukazanie ogromnej miłości Boga Ojca do mnie, która przejawia się np. tym, że Bóg podczas choroby poprawia moje posłanie  Przedstawienie naszych głodów życiowych, problem życia moim "dzisiaj", nie tylko przeszłością czy przyszłością, kwestia zawierzenia, zaufania  Bogu, ukazanie jak bardzo mój grzech rani Ojca, ale także to, że otrzymanie przebaczenia win zależy od tego, czy jestem zdolna przebaczyć komuś, kto zawinił wobec mnie.  I to przebaczenie nie jest tylko takie: ile dałam , to tyle otrzymam, to nie jest ta sama miara.

Problem pokusy - próby dopuszczanej przez Boga, wyjaśnione na przykładzie Abrahama i pokusy - pułapki - przykład z raju. Wiele jeszcze innych treści, których nie sposób przekazać. Wiele łask, błogosławiony klimat ciszy, pustyni, mnóstwo czasu spędzonego przed Najświętszym Sakramentem i upragniony pokój serca. Na jak długo? Nie wiem, ale ważne jest choćby kilka dni.