Wyruszamy jutro na pieszą pielgrzymkę do niedalekiego  (15 km)  sanktuarium Maryjnego w intencji trzeźwości. Zawsze tak bardzo przeżywałam to pielgrzymowanie, a dzisiaj  nawet niewiele o tym myślę. Nawet nie mam zbyt wielkiej ochoty, żeby pójść, ale raczej głupio by to wyglądało, gdyby na pielgrzymce brakło jej organizatora, zwłaszcza, że nasz ksiądz opiekun przebywa na urlopie. No cóż, może jakoś dojdę, chociaż ostatnio mam wielkie trudności z chodzeniem. Przygotowałam rozważania różańcowe i mam nadzieję, że znajdzie się ktoś chętny do śpiewania (różańca, nie rozważań oczywiście :) ) . Dobrze byłoby, gdyby też pogoda dopisała, w ubiegłym roku pamiętam było bardzo gorąco. Ciekawe ile będzie ludzi. Tak bardzo mnie podniosło na duchu niedawne stwierdzenie jednej pani, że ona już nie może się doczekać, żeby iść. Zobaczymy jutro.