Bywa tak, że pod koniec Mszy św. odczuwamy pewną ulgę - to juz koniec, możemy iść do domu, do swoich, ciekawszych (?) spraw. I choć wiemy, że tak być nie powinno, choć może w głębi serca czujemy niedosyt, tęsknotę za Bogiem, wychodzimy z kościoła znudzeni.

Ale czy mamy świadomość, że tak naprawdę nic się nie skończyło? Nieważne, jak się czujemy, jeśli czystym sercem przyjęliśmy Komunię św. zabieramy ze sobą Jezusa do naszego domu. On chce iść z nami w naszą codzienność, do ludzi, z którymi żyjemy na codzień i których spotykamy przypadkowo. Do naszej pracy, szkoły, obowiązków. On chce nam wszędzie towarzyszyć i chce, byśmy byli znakiem Jego obecności w świecie. W świecie, który tak bardzo Go potrzebuje i tak mało bez Niego znaczy, ale który tak często Go odrzuca.

Panie Jezu, zabierzemy Cię do domu,

Panie Jezu nie oddamy Cię nikomu.

Dniem i nocą Panie Jezu będziesz z nami,

bo gorąco, Panie Jezu, Cię kochamy.

Razem z Tobą będzie u nas Twoja Mama,

żeby nasza nigdy już nie była sama.

Święty Józef tatusiowi dopomoże,

i grzeczniejsze będą dzieci z Tobą, Boże.