Kolejna znajoma mi para autentycznie wierzących ludzi została rodzicami krótko po ślubie. Oczywiście nie pochwalam współżycia przedślubnego i uważam to za grzech, ale... W dzisiejszych czasach takie zachowanie jest już prawie traktowane jako norma i powszechnie akceptowane. Osoba, która przyzna się, że mając dwadzieścia kilka lat (lub nawet mniej) jeszcze z nikim nie spała, może zostać wyśmiana. Natomiast w środowiskach katolickich seks przedślubny często jest potępiany. I słusznie, bo to grzech ciężki. Ale... Potępiajmy grzech, a nie człowieka, który go popełnił. Może oni zrobili to tylko raz i teraz żałują? Ci, którzy są w związku albo w nim byli, wiedzą, jak trudno jest wytrwać w czystości. Człowiek jest słaby. Jak to mi powiedział ostatnio pewien ksiądz: "Ludzką rzeczą jest upadać, ale Boską wybaczać". Pamiętajmy o tym.

Przychodzi mi na myśl jeszcze jedna rzecz. Jak to się dzieje, że ludzie żyjący wiarą, idą ze sobą do łóżka przed ślubem? Już napisałam: człowiek jest słaby. Czasami upadek jest następstwem zbytniej pewności siebie. Zarzekasz się, że Ty na pewno nie zgrzeszysz? Świetnie. Ale uważaj, bo szatan nie śpi i tylko czeka, by wykorzystać Twoją słabość. Może się zdarzyć, że będąc zbyt pewnym siebie, przestaniesz nad sobą pracować, przestaniesz być czujny, a wtedy... upadek może być bardzo bolesny...