w paradoksach.

Piękny był ten weekend ! Pogoda dopisała, nie musieliśmy nigdzie się wybierać, więc w niedziele po południu zrobiliśmy to co lubimy najbardziej: pojechaliśmy się poszlajać.

Wilczyczka zabrała swój nowy aparat i las zamienił się w dobrze wyposażone studio fotograficzne. Wszyscy, razem z kąpiącym się w stawie Wilkorem, byliśmy jej modelami. Słyszeliśmy jej nagabywania:

"Chodź Tatiś, zrobię Ci profilowe na fejsa!"

Kiedy już wracaliśmy, przechodziliśmy obok równo ułożonego sągu "papierówki". Wysoko poukładane pnie sosen tworzyły ścianę ułożoną z ich okrągłych przekroi. Zaproponowałem:

"Tutaj zróbcie sobie portrety na tle tego drewna."

-"Nie, tu nie!" - nie zgodziła się Wilczyczka - "Nie będę wspierać wycinki lasów!" - dodała buńczucznie.

W tym momencie do rozmowy włączył się Wilczek:

-"Ale drwale to Ci się podobają!" 

Wilczyczka nic nie odpowiedziała tylko uśmiechnęła się pod nosem.

...

Phii, taki sobie mały kobiecy paradoks.