Nowy mieszkaniec wilczej nory.

Sobota upłynęła pod znakiem wiosennych porządków i urodzin wujka. Najważniejsze jednak wydarzyło się do południa. Ale po kolei:

Razem z Wilczkiem zajmowaliśmy się pracami dekarskimi. Montowaliśmy na naszej altance blaszane opierzenia i rynny. Kiedy tak spoglądaliśmy na nasz ogródek z wysokości ok 3, 4 metrów, Wilczątko kręciło się po podwórku ciągle do nas zagadując. W końcu wyciągnęło coś spomiędzy zdeptanej wilkorowymi łapskami trawy i umilkło. Kiedy już zeszliśmy z dachu Wilczątko pochwaliło się nowym przyjacielem. Trzymało w ubłoconych łapkach włochatą gąsienicę i usilnie prosiło aby móc ją zatrzymać.

Co było robić. Ściągnęliśmy ze strychu nieużywane, małe akwarium, wypełniliśmy zerwaną trawą, kiełkami rzeżuchy i patyczkami to wspinania się. Następnie nadaliśmy jej imię i zainstalowali w wilczątkowym pokoju.

Panie i Panowie poznajcie Emmę!

...

Wilczątko ma nadzieję, że włochata przyjaciółka przemieni się w pięknego motyla.