Pierwsza Księga Samuela ( 16,1-13 ) "(..) Dokąd będziesz się smucił (..)"

Przez życie idę ścieżką smutku,

bo radość jest jakaś inna.

Dusza moja rwie się do Pana;

dlaczego nie jest radosna?

Świat nie da nikomu prawdziwego szczęścia,

bo nie wie czym ono jest.

Gdy dzień się zaczyna,

smutek się wkrada;

a gdy się kończy;

radość wciąż oddalona

czeka...

A ja wciąż myślę o życiu,

straconych szansach.

Samotnej nadziei nie brak mi wciąż,

przedzieram się przez gęsty gąszcz.