Gdy kocham Boga, moje myśli stają się zwierzaniem.

Jak nigdy dotąd ze spokojną uwagą i wyczuloną świadomością zauważam w sobie najmniejsze poruszenia uczuć i umysłu odpowiadających na wyzwania i wezwania życia, i natychmiast wyrażam je w słowach. Jak nigdy dotąd czuję, że Bóg mi się przysłuchuje, że jest ze mną, tuż obok, gdy ja, jak nigdy dotąd, oddaję wszystko w Jego ręce.