Ludzie często się nie spotykają. Mówią do siebie, ale się nie słyszą, patrzą na siebie i siebie i nie widzą tych, którzy do nich mówią i do których oni kierują słowo. Można, będąc z innymi, celebrować siebie, swoją prawdę, własne, niepodważalne poglądy, własną wielkość i wyjątkowość. Można z zamiłowaniem wypowiadać słowa i cieszyć się, we własnym mniemaniu ich pięknem, nie zwracając uwagi na to, co mówi drugi. Faryzeusze interesowali się słowami Jezusa wyłącznie w tym celu, aby znaleźć podstawę do oskarżenia Go i skazania na śmierć.