Z tą przyjaźnią to nie jest tak, że przyjaciel odszedł, czy zawiódł mnie. Byłabym niesprawiedliwa, gdybym tak to oceniła.

To po prostu jest tak, że ja mogę przyjść, wyżalić się, wygadać, ulżyć sobie. I zawsze ktoś ma dla mnie dobre słowo, pocieszenie.

Ale ja chciałabym tej drugiej stronie dać to samo. A ona mnie nie potrzebuje.

I dlatego to nie może być przyjaźń.

A szkoda.